مقایسه قوانین موجر و مستاجر

جدول مقایسه قوانین موجر و مستاجر سال 1356 و سال1376

ردیف	قانون سال 1356	قانون سال 1376
1	این قانون آمره بوده و مربوط به نظم عمومی میباشد و به اراده طرفین اهمیت چندانی نمیدهد(ماده30)	در این قانون به اراده طرفین احترام گذاشته شده و به آن توجه نموده است.(ماده 1)
2	این قانون تنها در شهرهایی که لیست آنها آگهی شده باشد اجرا میگردد.	این قانون بدون استثناء در تمام شهرها اجرا میگردد.
3	این قانون مطلقاً به وجود قرارداد اعم از عادی و رسمی توجی نکرده و قانونگذار صرفاً به رابطه استیجاری توجه کرده است.( مواد 1 و7)	در این  قانون به نوع قرارداد نیز توجه شده است
4	این قانون وابستگی چندانی به قانون مدنی نداشته و احکام خاص خود را بیان نموده است.	در این قانون، به قانون مدنی توجه شده است.
5	این قانون به اصل حاکمیت اراده ها توجه چندانی نداشته است.	این قانون به حاکمیت اراده نیز توجه نموده است
6	در حال حاضر این قانون تنها نسبت به محلهای کسب و پیشه کاربرد دارد.	این قانون علاوه بر محلهای کسب و پیشه به محلهای مسکونی نیز توجه نموده است.
7	در مواردی که در این قانون درخواست تخلیه میشود و دادگاه حکم به تخلیه میدهد،حکم میتواند قابل تجدید نظر باشد.	در این قانون دادگاه با احراز شرایط لازم حکم به تخلیه میدهد و این حکم قطعی و لازم الاجرا میباشد.
8	در این قانون از حق سرقفلی حرفی به میان نیامده است	فصل دوم این قانون کلاً در مورد حق سرقفلی میباشد.
9	در این قانون انقضاء مدت اجاره از موارد درخواست تخلیه نمیباشد. (ماده 14)	دراین قانون انقضاء مدت اجاره از موارد درخواست تخلیه میباشد. (ماده 3)
10	بر طبق این قانون در صورت اتمام مدت اجاره و عدم تخلیه آن ،مستاجر بایستی اجرت المثل اضافه مدت را بر مبنای اجرت المسمی تایینی بدهد.( ماده 6)	با انقضای مدت اجاره و عدم تخلیه ،اجرت المثل مدت اضافی بایستی بر مبنای نظر کارشناس پرداخت گردد.